POZAPIECKOWO — bardzo interesująco z Andrzejem Haegenbarthem o Leonardzie da Vinci :)!

ANDRZEJ  HAEGENBARTH  (HEGEN) – foto-grafik; autor książek, artykułów i szkiców monograficznych o sztuce współczesnej; pomysłodawca i kurator wystaw. Jest absolwentem UAM.

Jako redaktor pracował w takich cenionych pismach jak: dwumiesięcznik SZTUKA, miesięcznik NURT tygodnik WPROST oraz w Muzeum Narodowym w Poznaniu.

Jest współautorem książki  SZTUKI PLASTYCZNEPOZNANIU 1945–1980, a jako autor ma w swoim dorobku takie książki jak  EROSWSPÓLNICY, WIELKA MIŁOŚĆ i DEWIACJE (po roku wznowiona), EROSZNAWCY oraz BYĆ ARTYSTĄ. Jest autorem wielu wstępów do albumów i katalogów a także szkiców i wywiadów z artystami.  Z ostatnich należałoby wymienić wstępy do albumu „Zofia Bilińska” oraz do katalogów „Dawny i współczesny pejzaż Poznania”, „Na skrzydłach katedr” Romana Kosmali oraz AKT jako forma sztuki.

Spełnia się jako grafik, autor krótkich form i kurator wystaw – tak było przy wystawie DRZEWO — OŚ ŚWIATA, która miała pierwszą odsłonę w gorzowskim muzeum, a drugą w Poznaniu oraz wystawy „AKT jako forma sztuki” – w ramach IV Wielkopolskiego Festiwalu Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki.

Wystawia regularnie od 2010. W czerwcu  2019 miał swoją indywidualną wystawę „W ramie i poza nią” w poznańskiej Galerii Piotrowicza POD KORONĄ. Podczas imprezy towarzyszącej wystawie  miałam przyjemność przeprowadzać z nim wywiad. W sumie miał 7 wystaw indywidualnych i wziął udział w kilkudziesięciu prezentacjach zbiorowych.

Andrzej Haegenbarth na zapieckowym spotkaniu 26 listopada 2019 przygotował prelekcję na temat „Leonardo da Vinci (1452–1519) i jego arcydzieła. W 500. rocznicę śmierci geniusza wszech czasów”.

Leonardo da Vinci był niezwykle utalentowany i zajmował się naukowo ogromną ilością dziedzin. Jako inżynier tworzył projekty wyprzedzające jego czas — opracował koncepcję śmigłowca, czołgu, wykorzystania podstaw tektoniki płyt, podwójnego poszycia burt statku i wiele innych innowacji; nie ograniczał się tylko do projektowania latających maszyn z mechanicznymi skrzydłami, zaprojektował także spadochron. Wpadł również na pomysł lekkiej lotni. Doprowadził do znacznego wzrostu poziomu wiedzy o anatomii, budownictwie lądowym i hydrodynamice. Zaznaczył swoją obecność także w dziedzinie architektury, rzeźby, filozofii i pisarstwa. Jest także wynalazcą zamka kołowego. Zaprojektował maszyny, które wykorzystywały siłę wody.

To tylko niektóre z dziedzin, które interesowały Leonarda a wszystkie przyniosły mu miano geniusza wszech czasów.

Z mnóstwa ciekawostek z życia i malarskiej twórczości Leonarda da Vinci przytoczonych przez Andrzeja Haegenbartha na zapieckowym spotkaniu najciekawsze prezentuję poniżej.

Leonardo urodził się w 1452 roku jako dziecko z nieprawego loża. O pierwszych pięciu latach jego życia nic nie wiadomo. Jako 14. latek (wg innych źródeł 17. latek) trafił do pracowni mistrza Verrocchia, gdzie poznawał sztukę nie tylko w pracowni, ale także na ulicach, w kościołach i mieście. Pozostając kilka lat w pracowni Verrocchia uczeń przerósł mistrza.

Był samoukiem zafascynowanym otaczającym go światem. Był nowatorem w wielu dziedzinach życia. Jego niespożytej ciekawości dorównywała tylko siła jego kreatywności. Tworzył projekty wyprzedzające jego czas. Był słynny za życia — cokolwiek zrobił wzbudzało zachwyt.

Był wegetarianinem. Dobrze śpiewał i grał na lutni własnej konstrukcji.

Pierwszy obraz ZWIASTOWANIE namalował w wieku 24. lat.

To właśnie talent malarski przysporzył Leonardowi największej popularności. Dwie z jego prac, Mona Lisa i Ostatnia Wieczerza (o wymiarach 8,8 x 4,6 m), zajmują czołowe miejsce na listach najsłynniejszymi portretów i dzieł malarstwa.

Fot. Ewa Żelazny-Machura, Barbara Schroeder

Dodaj komentarz